Przejdź do głównej treści

Widok zawartości stron Widok zawartości stron

Widok zawartości stron Widok zawartości stron

Wybrane projekty finansowane ze środków ID.UJ - Priorytetowy Obszar Badawczy Heritage, Wydział Prawa i Administracji

Dzięki wsparciu w ramach I edycji minigrantów POB Heritage (minigrant pod kierunkiem dra hab. Marcina Kwietnia) serwis IURA wzbogacił się o cyfrowe wersje pierwszego woluminu pierwszego tomu edycji "Volumina Constitutionum". Jest to najnowsza istniejąca edycja papierowa dorobku sejmu staropolskiego, której inicjatorem i wieloletnim kierownikiem był prof. Stanisław Grodziski. Zdigitalizowany wolumin obejmuje lata 1493-1526. Projekt był możliwy dzięki współpracy z Wydawnictwem Sejmowym, które zgodziło się na udostępnienie przez IURA dwóch pierwszych tomów edycji, oraz wydawnictwem Księgarnia Akademicka, które udzieliło wsparcia w zakresie digitalizacji tekstu. Dzięki realizacji minigrantu edycja stała się łatwiej dostępna i przeszukiwalna.

 

więcej o

The Central and Eastern European (CEE) Constitutional Heritage Research Group, based at the Jagiellonian University, is a group of scholars from Poland, Czech Republic, Slovak Republic, Hungary, Latvia and Bulgaria. We focus our research on examining the role of the CEE countries in shaping a common European constitutional heritage based on national and regional constitutional traditions.

The concept of a common European constitutional heritage is trending and highly relevant for contemporary European states and their citizens, though also extremely puzzling. It is based on the premise that despite the cultural, religious, political, social and economic differences shaping the identity of European states and their societies, there are values shared by all of them, such as inviolable and inalienable human rights, human dignity, freedom, equality, democracy and the rule of law.

The research project is funded by Priority Research Area Heritage, Strategic Programme Excellence Initiative at the Jagiellonian University

więcej o

Projekt ma charakter dydaktyczno-naukowy. Jego celem w warstwie naukowej jest zainicjowanie interdyscyplinarnych badań nad problemem tożsamości konstytucyjnej, a w warstwie dydaktycznej – zaangażowanie w te badania grupy studentów UJ studiujących w ramach różnych dyscyplin naukowych.

Pojęcie tożsamości konstytucyjnej jest analizowane w naukach prawnych w sposób bardzo wąski, nieoddający istoty problemu naukowego. Prawnicze rozumienie tożsamości konstytucyjnej zupełnie nie przystaje do powszechnego (potocznego) rozumienia tego pojęcia. W dyskursie publicznym tożsamość konstytucyjna postrzegana jest jako element tożsamości narodowej i wynika z cech definiujących naród, które to cechy tekst konstytucji jedynie odzwierciedla i eksponuje. Problematyka tożsamości konstytucyjnej wymaga analizy interdyscyplinarnej uwzględniającej perspektywę nauk prawnych, socjologicznych, nauk o polityce, psychologii, a także filozofii.

Projekt jest realizowany w formie cyklu seminariów naukowych o zróżnicowanej formule. Do udziału w seminariach oraz konsultacji wyników badań prowadzonych przez studentów będą zapraszani naukowcy reprezentujący różne dyscypliny naukowe. Rezultatem projektu jest monografia na temat interdyscyplinarnego wymiaru tożsamości konstytucyjnej z tekstami naukowymi przygotowanymi przez studentów – M. Florczak-Wątor, M. Krzemiński (red.), Interdyscyplinarny wymiar tożsamości konstytucyjnej, Księgarnia Akademicka 2022.

więcej o

Celem projektu jest stworzenie grupy badawczej składającej się z naukowców z kilku krajów europejskich, którzy wspólnie będą pracować nad zagadnieniem różnorodności małżeństw i związków o charakterze małżeńskim z perspektywy praw człowieka i pluralizmu w Europie. Nacisk położony zostanie na powiązania pomiędzy prawem, społeczeństwem i kulturą.

 

Główne pytania badawcze stojące przed grupą to:

1) W jaki sposób pluralizm społeczny, religijny i kulturowy w Europie wpływa na małżeństwa i inne rodzaje związków?

2) Jakie są pozytywne oraz negatywne aspekty pluralizmu różnych rodzajów relacji w kontekście europejskiego systemu praw człowieka?

3) Jaka jest i powinna być prawna odpowiedź na pluralizm rodzajów relacji w Europie?

 

Problemy badane przez grupę dotyczą:

1. reakcji państw europejskich na pojawienie się zróżnicowanych wzorców relacji w coraz bardziej pluralistycznych społeczeństwach z perspektywy praw człowieka;

2. zmian w sferze prawnej dotyczącej rodzajów stosunków nieuznawanych przez władze państwowe;

3. sytuacji małżeńskiej imigrantów i uchodźców w krajach europejskich, takich jak Niemcy, Malta i Hiszpania;

4. muzułmańskich norm religijnych dotyczących małżeństw.

 

więcej o

Obserwujemy wzrost popularności cyfrowych treści edukacyjnych i dydaktycznych. Znaczna część aktywności społecznej, naukowej czy zawodowej, zwłaszcza młodych ludzi, przeniosła się do cyberprzestrzeni. Szczególnie znaczący jest wzrost zainteresowania formą podcastów. Od początków pandemii Covid-19 na platformach streamingowych odnotowano wzrost popytu na tego typu treści o ponad 300%. Projekt „Maks Konsulski w akcji – audioserial detektywistyczny z zakresu prawa międzynarodowego publicznego” jest próbą wyjścia naprzeciw oczekiwaniom współczesnych odbiorców oraz wypracowania nowoczesnych i angażujących odbiorcę narzędzi dydaktycznych, łączących współczesną i atrakcyjną formę podcastu z wartościową merytoryczną treścią naukową. Projekt zakłada stworzenie dostępnego online audioserialu. Jego poszczególne odcinki będą opisami wyzwań z zakresu prawa międzynarodowego publicznego, z którymi mierzyć będzie się młody pracownik dyplomatyczny – Maks Konsulski. Odbiorcy audioserialu będą mogli śledzić perypetie bohatera i wspólnie z nim identyfikować problemy i rozwiązywać je w oparciu o normy PMP. Do każdego odcinka zostaną opracowane w formie ebooka rozwiązania, ze wskazaniem podstaw prawnych i niezbędnych informacji dodatkowych. Nowatorski charakter projektu przejawia się też w tym, że audioserial i ebook będą owocem współpracy nauczycieli akademickich i studentów, co urzeczywistnia ideę uniwersytetu. Beneficjentami projektu będą wykładowcy, grupa studentów opracowująca materiały dydaktyczne i pozostali studenci, korzystający z audioserialu i ebooka w ramach zajęć kursowych i pozakursowych. Istotnym aspektem projektu jest uświadomienie, że współczesne wyzwania i problemy, przed którymi staje PMP, mogą być rozwiązane przy wykorzystaniu normatywnego dziedzictwa przeszłości.

Projekt miał charakter dydaktyczno-naukowy. W warstwie naukowej umożliwił wymianę doświadczeń i dyskusję z uznanymi autorytetami zajmującymi się problematyką państwa prawa z kilku krajów Europy na temat genezy samej idei państwa prawa, jej ewolucji, stanu jej realizacji w poszczególnych systemach prawnych, a także przewidywań i postulatów na przyszłość. W warstwie dydaktycznej pozwolił także na dyskusję licznemu gronu studentów i doktorantów - uczestnikom szkoły letniej. Wykładowcami i dyskutantami oraz moderatorami byli naukowcy polscy i zagraniczni zajmujący się prawem konstytucyjnym, prawem europejskim, teorią prawa i prawem karnym. Pozwoliło to na wielopłaszczyznowe omówienie problematyki z uwzględnieniem rezultatów badań w zakresie tych specjalności przez akademików, jak i doświadczeń praktyków. Szkoła letnia odbyła się w dniach 19-22 lipca 2022 r.

Nagrania spotkań na kanale YouTube.

Projekt został zrealizowany w ramach prac Centrum Interdyscyplinarnych Studiów Konstytucyjnych i kierowany był przez dr Marcina Krzemińskiego.

więcej o

Projekt edycyjny - pierwszy etap krytycznego opracowania polskich dzieł prawniczych doby nowożytnej (w ramach minigrantu wybrane dzieła Bartłomieja Groickiego, Grzegorza Czaradzkiego oraz Teodora Ostrowskiego). Wybrano pisma, które miały istotne znaczenie w praktyce prawnej (dzieło Ostrowskiego przełożone zostało także na niemiecki jako źródło wiedzy o prawie polskim w zaborze pruskim). Opracowane teksty opublikowane zostaną w bazie danych "IURA. Źródła prawa dawnego" (www.iura.uj.edu.pl), co pozwoli je powiązać systemem hiperłączy, tagów i zaawansowanych silników wyszukiwawczych z innymi obiektami bazy. W ten sposób użytkownicy z czasem będą dysponować edycją powiązanych treściowo teksów tworzących system prawa w przeszłości na ziemiach polskich. Zadania przewidziane w projekcie polegają na modernizacji pisowni zgodnie z przyjętymi zasadami, opracowaniu aparatu krytycznego, w przypadku "Procesu" Grzegorza Czaradzkiego także kolacjonowania dwóch różniących się między sobą wydań. W projekcie wzięli udział: Weronika Barabasz, Piotr Drążyk, Damian Klimczak, Anna Marcol, Maciej Mikuła (PI), Arkadiusz Piskorz, Izabela Wasik.

więcej o

Celem projektu była finalizacja edycji księgi ławników myślenickich - miejskiej księgi sądowej z lat 1700-1713 (1725), zawierającej 185 zarejestrowanych spraw dotyczących przede wszystkim przewłaszczeń majątku mieszkańców miasta oraz okolicznych wsi. Wartość badawcza księgi jest niezapreczalna - dostarcza źrodeł pozwalających na dalsze badania w zakresie: historii prawa, historii społecznej, socjotopotrafii, mikrohistorii, historii gospodarczej, historii religijności. Jak dotąd edycje ksiąg miejskich XVIII w. należą do rzadkości. Tymczasem księga myślenicka odsłania mikrokosmos małego miasteczka doby wojny północnej, zawierając niejko egzemplifikację problemów, z którymi borykali się mieszkańcy. Zawiera jednocześnie zaskakujący rezerwuar informacji dotyczących mentalności i kultury prawnej mieszkańców, w tym szczególnego rozumienia kategorii "słuszność" oraz "sprawiedliwość". Księga została wydana w tradycyjnej formie papierowej w wydawnictwie Fontes Iuris Polonici. Prawo miejskie tom VIII, jak również w bazie wiedzy "IURA. Źródła prawa dawnego".

Dwa wyjazdy badawcze A. Dyrdy do Portugalii i Włoch finansowane z programu ID.UJ-Heritage pozwoliły mu na przygotowanie dwóch rozdziałów do „Handbook of Law and Evolution” (Edwar Elgar, eds. A. Dyrda, W. Załuski, S. Burgouise-Gironde  2023; Research Handbooks in Legal Theory series; wyd. II poziomu). Handbook ma zostać planowo wydany do końca 2023 roku (obecnie trwają prace redakcyjne). Robocze tytuły rozdziałów:
 
(1) THE “GROWTH” OF LEGAL MEANING THE PRAGMATIST PERSPECTIVE 
 
(2) THE EVOLUTIONARY GROUNDS OF INSTITUTIONAL ACTION (or: Darwin’s and Darwinian Theories of Institutions)
 
W trakcie wyjazdów badawczych do Portugalii (Lizbona) i Włoch (Genua, Mediolan) A. Dyrda wygłosił także dwa referaty na międzynarodowej konferencji nt. Realizmu prawniczego w Tarello Institute (Genua) i seminarium teoretycznoprawnym Uniwersytetu Bocconi (Mediolan).

W ramach projektu utworzono zespół badawczy składający się z: kierownika projektu, doktoranta oraz dziewięciu studentów. Celem projektu było opracowanie i wprowadzenie do bazy „IURA. Źródła prawa dawnego” nieznanych dotychczas orzeczeń Sądu Najwyższego z lat 1918-1939. W wyniku prac odnaleziono i opracowano łącznie 70 orzeczeń Sądu Najwyższego z lat 1920-39, z czego 6 postanowień, 1 opinię w sprawie ułaskawienia, 1 uchwałę oraz 62 wyroki. Ponadto odnaleziono i opublikowano — przy okazji — jedno orzeczenie Sądu Najwyższego z 1949 r. dotyczące zbrodniarza wojennego, skazanego na karę śmierci. Spośród orzeczeń pochodzących z lat 1920-39 osiemnaście zostało wydanych w sprawach dyscyplinarnych sędziów, a pozostałe w sprawach karnych. Opublikowane orzeczenia dotyczą różnych obszarów II Rzeczypospolitej, nie tylko okręgu sądowego krakowskiego, ale także kołomyjskiego, lubelskiego, lwowskiego, stanisławowskiego i wileńskiego. Zwłaszcza wartościowe są te orzeczenia, które zostały wydane w sprawach dyscyplinarnych sędziów. Aż do 2001 r. postępowanie dyscyplinarne sędziów w Polsce było niejawne i nie publikowano w związku z tym żadnych orzeczeń sądowych zapadłych w tych sprawach. Dopiero z 2001 r. pochodzą pierwsze znane orzeczenia dyscyplinarne. Każde pochodzące sprzed tej daty jest zatem cenne, a tym cenniejsze są te, które pochodzą sprzed 1939 r. (jak wiadomo archiwum Sądu Najwyższego, w którym przechowywane były oryginały tych orzeczeń spłonęło w 1944 r.). Pozostałe orzeczenia dotyczą spraw karnych, są to w większości wyroki wydane na skutek kasacji od orzeczeń sądów okręgowych — i rzadziej — apelacyjnych. W większości dotyczą spraw najcięższych zbrodni kryminalnych oraz spraw politycznych. Opublikowane orzeczenia dotyczą m.in. działaczy Komunistycznej Partii Polski, w tym także takich, którzy po II wojnie światowej zrobili oszałamiające kariery, m.in. Oskar Karliner (prokurator wojskowy, zastępca Prezesa Najwyższego Sądu Wojskowego w latach 1949-1953), Bolesław Drobner (kierownik Resortu Pracy, Opieki Społecznej i Zdrowia PKWN, pierwszy powojenny prezydent Wrocławia) oraz takich, którzy co prawda nie dożyli Polski Ludowej, ale mieli w niej status heroiczny (Roman Śliwa). Wśród publikowanych orzeczeń znalazły się także te dotyczące najsłynniejszych spraw karnych międzywojnia (opisywanych m.in. przez J. Szwaję, S. Waltosia i S. Salmonowicza w „Pitavalu krakowskim”, jak sprawa Jana Ręczmienia z 1932 r. lub sprawa Macieja Palucha z 1927 r.). Wszystkie orzeczenia zostały opracowane według jednolitego standardu opublikowanego przez I. Ihnatowicza („Projekt instrukcji wydawniczej źródeł historycznych XIX i XX wieku”) oraz zaopatrzone w aparat krytyczny, umożliwiający identyfikację przywołanych w nich aktów prawnych, a prawie wszystkie — także w tezy, czyli wyodrębnione najważniejsze poglądy prawne zawarte w uzasadnieniu. Do pojedynczych orzeczeń z uwagi na ich lapidarność nie zostały dodane tezy, z uwagi z uwagi na ich lapidarność. 

Poczynione w trakcie realizacji grantu „(Nie)utracone dziedzictwo…” działania, pozwoliły na ustalenie, że  pozwoliły na ustalenie, że w Archiwum Narodowym w Krakowie, w zespole Sądu Okręgowego w Krakowie, oprócz akt spraw karnych, których dotyczył poprzedni projekt, znajdują także liczne akta spraw cywilnych, w których znajdują się nieznane dotychczas orzeczenia Sądu Najwyższego z okresu międzywojennego. Podobnie jak w przypadku projektu „(Nie)utracone dziedzictwo” założenie projektu opierało się na wykorzystaniu odpisów nieznanych orzeczeń (oryginały – podobnie jak dzisiaj – pozostawiano bowiem w Sądzie Najwyższym, a w związku  tym te sprzed 1939 r. spłonęły w całości w 1944 r.), które dołączone były do akt głównych spraw sądowych i przesłane wraz z tymi aktami do sądów lokalnych, a później przekazane do archiwów państwowych. Orzeczenia te zostały odnalezione, opracowane i opublikowane w bazie „IURA. Źródła prawa dawnego”.

W projekcie wziął udział kierownik oraz czterech studentów. Łącznie udało się odnaleźć i opracować około 150 orzeczeń Sądu Najwyższego, dotyczących całego spektrum spraw cywilnych: prawa obligacyjnego, rzeczowego, spadkowego, rodzinnego i handlowego. Liczne są także orzeczenia, w których istota problemu związana jest z wykładnią przepisów prawa procesowego. Wśród tych orzeczeń znajdują się także takie wydawane w powiększonych składach: siedmiu sędziów albo całej izby. Opracowane orzeczenia dotyczą zagadnień, które – jak się wydaje – mają znaczenie wyłącznie historyczne (jak wpływ uprowadzenia kobiety na ważność zawartego następnie z nią małżeństwa; skuteczność nabycia majątku po złożeniu ślubów ubóstwa), jak i najzupełniej aktualne (tych jest zdecydowanie więcej; m.in. zagadnienia związane z zakresem ochrony pauliańskiej, przesłankami odwołania darowizny, wniesieniem aktu oskarżenia jako sposobem zniesławienia, dokonywaniem rozrachunków w sposób, który dzisiaj określa się jako „teoria dwóch kondykcji”). Wśród odnalezionych orzeczeń są także takie, które mogą mieć znaczenie biograficzne, bowiem dotyczą osób publicznych, m.in. literata Tadeusza Peipera czy Franciszka Pustułowskiego, znanego kolekcjonera sztuki i dyplomaty. Na marginesie prac odnaleziono także kilka orzeczeń pochodzących z pierwszych lat po II wojnie światowej, również niepublikowanych dotychczas. 

Wszystkie orzeczenia zostały opracowane według jednolitego standardu oraz zaopatrzone w aparat krytyczny. Podobnie jak w przypadku projektu „(Nie)utracone dziedzictwo…” do zdecydowanej większości orzeczeń dołączono także tezy. 

Celem projektu było opracowanie, sfinansowania i przetestowanie rozbudowy bazy "IURA. Źródła prawa dawnego" o kolejne narzędzia znacznie zwiększające możliwości związane z korzystaniem z bazy, sfinansowanie obsługi informacyjnej bazy oraz dokonanie prac związanych z udoskonaleniem bazy. Te ostatnie działania polegały na dokonaniu audytu metadanych obiektów wprowadzonych do bazy (każda jednostka opatrzona jest szeregiem metadanych mających na celu podniesienie funkcjonalności i zapewnienie innowacyjności projektu; istnieje konieczność gruntownego sprawdzenia i poprawienia metadanych w celu zapewnienia ich harmonizacji i konsekwencji, dotychczas bowiem prace miały charakter wdrożeniowy i spowodowało to powstanie pewnych niespójności).
Dzięki projektowi udało się opracować i wdrożyć narzędzia podnoszące funkcjonalność bazy, zarówno z perspektywy użytkownika, jak i administratora: 
1) narzędzie umożliwiające wyświetlanie obiektów zgromadzonych w bazie nie tylko w formacie .pdf, ale także .html; 
2) narzędzie umożliwiające edycję obiektów zgromadzonych w bazie z poziomu panelu redaktora; 
3) narzędzie integrujące zgromadzone w bazie metadane przestrzenne z Google Maps, Państwowym Rejestrem Nazw Geograficznych, Wikidata oraz Geonames,
4) narzędzie umożliwiające przejście do poszczególnych obiektów z poziomu strony głównej, bez konieczności poszukiwania ich w kolekcjach.
Oprócz tego projekt umożliwił sfinansowanie aktualizacji oprogramowania DiNGO, z którego korzysta baza do najnowszej wersji. 

Jednym z najgorętszych współcześnie tematów związanych z wymiarem sprawiedliwości jest kwestia odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziów. Temat ten nigdy nie był tak popularny jak dzisiaj, zwłaszcza, że do 2001 r. postępowania w tym przedmiocie były niejawne. Nie publikowano w związku z tym żadnego orzecznictwa sądów dyscyplinarnych, ani nie ukazywały się prawie żadne publikacje na ten temat. Nic dziwnego, że współcześnie musi istnieć w tym zakresie wielka luka badawcza. W swojej pracy nie zajmuję się kwestiami związanymi z organizacją czy funkcjonowaniem sądów dyscyplinarnych. Bardziej chodzi mi tu o kwestie związane z rozumieniem „nieskazitelności charakteru” oraz ustaleniem, czy współcześni sędziowie postępują bardziej lub mniej moralnie od swoich poprzedników – a być może nie ma żadnych różnic między postępowaniem sędziów dzisiaj i kilkadziesiąt lat temu. 

Badania swoje podzieliłem na cztery etapy - historię odpowiedzialności dyscyplinarnej: (1) od ukształtowania się nowoczesnego sądownictwa w połowie XIX w. do 1918 r., (2) w okresie międzywojennym, (3) w Polsce Ludowej (1944-1990) oraz (4) w okresie przejściowym - od 1990 r. do 2001 r. Wyjazd badawczy na Uniwersytet Wiedeński poświęcony był pracom nad pierwszym z tych etapów. W Wiedniu odbyłem konsultacje z pracownikami tamtejszego Wydziału Prawa, przeprowadziłem kwerendy biblioteczne, ale za najważniejszy element i rezultat mojego pobytu uważam odnalezienie w Archiwum Państwowym w Wiedniu około 300 orzeczeń sądów dyscyplinarnych dla sędziów (głównie Najwyższego Sądu Dyscyplinarnego w Wiedniu, ale także sądów pierwszych instancji). Pochodzą one z okresu od lat 50. XIX w. do 1918 r. Spośród tych 300 orzeczeń, około 100 dotyczy sędziów sądów. Zdecydowana większość z nich jest oczywiście sporządzona w języku niemieckim, pewna jednak część orzeczeń sądów pierwszej instancji - w językach urzędowych obowiązujących na różnych terytoriach cesarstwa Austrii (po polsku, ale także po włosku, czesku czy serbskochorwacku). 

Odnalezione akta są tym cenniejsze, że nie były do tej pory nigdy obiektem naukowego opracowania, ani też prawdopodobnie nawet jest prób. Pobyt w Wiedniu był zbyt krótki, aby dokonać wnikliwej analizy nawet "polskiej" części orzecznictwa Najwyższego Sądu Dyscyplinarnego w Wiedniu, ale pozwolił przynajmniej na ustalenie, co można tam znaleźć a w związku z tym jakie hipotezy badawcze można postawić.

W czerwcu 2022 r. odbyłem wizytę studyjną na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Friedricha Schillera w Jenie. Celem wyjazdu było przede wszystkim poznanie sposobów digitalizacji źródeł prawa ze szczególnym uwzględnieniem oral history dziejów wymiaru sprawiedliwości realizowanych w Forschungsstelle DDR-Recht (Pracownik Prawa Niemieckiej Republiki Demokratycznej).

Forschungsstelle DDR-Recht jest projektem, którego przedmiot jest zakreślony zdecydowanie węziej od  realizowanego w Uniwersytecie Jagiellońskim projektu „IURA. Źródła prawa dawnego", niemniej jednak zmaga się z podobnymi problemami. Niektóre elementy realizowane w ramach Forschungsstelle DDR-Recht zostały zrealizowane w Uniwersytecie Jagiellońskim już jakiś czas temu – choćby digitalizacja wszystkich dysertacji doktorskich z okresu 1945-90. Odmienność metod działania Forschungsstelle... wynika głównie ze specyfiki niemieckiego szkolnictwa wyższego (decydowana część zadań jest realizowana przez inne podmioty uniwersyteckie (jak choć bibliotekę, która zajmuje się procedurą digitalizacji i obróbki OCR), ale także z tego powodu, iż – w przeciwieństwie do prawa PRL – prawo NRD po 1990 r. utraciło w zasadzie całkowicie swoją doniosłość.

Najciekawszym i najbardziej nowatorskim projektem realizowanym w Pracowni wydaje się jednak projekt legal oral history – nagrywania, zachowywania i interpretacji historycznych informacji, bazujących na osobistych przeżyciach i opiniach mówiącego, w tym wypadku osób związanych z systemem prawnym NRD: sędziów, prokuratorów, adwokatów, pracowników wyższych szczebli administracji rządowej i profesorów prawa. Jakkolwiek w Polsce oczywiście także rozwijają się projekty związane z oral history, żaden z nich nie jest jednak ukierunkowany prawniczo. Ten nurt występuje jednak w wielu innych krajach świata; bardzo popularny jest w USA. W Niemczech Pracownia Prawa NRD jest również jedną z pierwszych jednostek, która realizuje taką działalność. 

Celem projektu jest zgromadzenie materiałów archiwalnych niezbędnych dla przygotowania „Słownika biograficznego sędziów Apelacji Wileńskiej (1919–1939)”. Rozłożona na kilka etapów kwerenda źródłowa obejmuje przede wszystkim teczki osobowe (personalne) sędziów Sądu Apelacyjnego w Wilnie, a także podległych mu Sądów Okręgowych w Wilnie, Grodnie, Pińsku (wraz z wydziałem zamiejscowym w Brześciu n. Bugiem) i Nowogródku – składających się na tzw. Apelację Wileńską. Dotychczas kierownik projektu (Mateusz Mataniak) odbył dwa 2-3 tygodniowe wyjazdy badawcze do Litewskiego Centralnego Archiwum Państwowego (Lietuvos Centrinis Valstybes Archyvas) w Wilnie. W najbliższym czasie, oprócz wyjazdu do Wilna, planowane są także kwerendy w archiwach białoruskich: Państwowym Archiwum Obwodowym w Grodnie oraz Państwowym Archiwum Obwodowym w Brześciu n. Bugiem. Realizowany projekt posiada istotne walory poznawcze. Wskazane powyżej sądy stanowiły istotny element aparatu władzy państwowej na tzw. Kresach Północno-Wschodnich. Zatrudnieni w nich sędziowie wydawali wyroki w sprawach cywilnych i karnych, istotnie wpływając na kształt życia społecznego-gospodarczego, w tym zwłaszcza obrotu prawnego, na północno-wschodnich terenach Drugiej Rzeczypospolitej. Zasięg terytorialny Apelacji Wileńskiej był bardzo rozległy i obejmował województwa: wileńskie, nowogródzkie oraz część poleskiego. Był to obszar o złożonej strukturze etnicznej, zamieszkały przez Polaków, Białorusinów, Żydów, Litwinów, Karaimów oraz przedstawicieli innych narodowości. Projekt wiąże się zatem z szeroko rozumianą problematyką dziedzictwa kulturowego, zarówno w wymiarze ogólnopolskim i ponadnarodowym, jak też lokalnym (regionalnym). Jego realizacja ma przyczynić się do poszerzenia wiedzy na temat środowiska sędziowskiego w Drugiej Rzeczypospolitej. Może też stanowić impuls dla przygotowania analogicznych słowników biograficznych sędziów pozostałych okręgów apelacyjnych w okresie międzywojennym. Dodatkowym efektem działalności badawczej będą artykuły naukowe poświęcone organizacji i działalności Sądów Okręgowych w Wilnie, Grodnie, Pińsku i Nowogródku, a także sytuacji prawnej i faktycznej orzekających w nich sędziów. 

Ważne miejsce na mapie polskiej kultury prawnej zajmuje staropolska ustawa o postępowaniu sądowym z 1523 r., tzw. formula processus. 500-lecie jej uchwalenia stanowi kanwę dla podjęcia badań nad historią procedury cywilnej na ziemiach polskich na przestrzeni pięciu wieków, jakie upłynęły od powstania jednej z pierwszych w Europie ustaw, która regulowała zasady postępowania sądowego. Podjęta inicjatywa badawcza ma na celu zaprezentowanie historycznego rozwoju europejskiej procedury cywilnej w powiązaniu z jej kształtem na ziemiach polskich w trzech oddzielnych okresach: wczesno-nowożytnego (XVI-XVIII w.), doby rozbiorowej (1795-1918) i czasów najnowszych i współczesnych. Wynikiem  przeprowadzonych studiów będzie przedstawienie polskich doświadczeń z wprowadzeniem i stosowaniem procedury sądowej na tle europejskich osiągnięć w dziedzinie cywilnego prawa procesowego. 

Opracowania tak zakreślonych badań podjął się zespół złożony z historyków prawa i prawników Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz badaczy z zagranicznych ośrodków naukowych, m.in. Niemiec, Francji, Austrii i USA. W polu zainteresowań utworzonej grupy badawczej znajdzie się kilka głównych zagadnieniach naukowych ujętych chronologicznie. Akcent w planie badawczym został położony na pokazaniu specyfiki polskiego postępowania sądowego w systemie dawnego prawa ziemskiego (prof. Izabela Lewandowska-Malec, dr Kacper Górski), miejskiego (prof. Maciej Mikuła) i wiejskiego (prof. Krzysztof Fokt) w kontekście rozwoju procesu rzymsko kanonicznego (ks. prof. Franciszek Longchamps de Berier) i niemieckiego powszechnego procesu cywilnego (prof. Martin Loehnig), a także procesu anglo-amerykańskiego (prof. Vincent R.Johnson, prof. J. Halberda). 

Badania obejmować będą analizę obowiązywania obcych procedur cywilnych na ziemiach polskich w okresie rozbiorów w powiązaniu z ich historią w krajach pochodzenia (prof. Dorota Malec, prof. Grzegorz Smyk, prof. Kamila Staudigl-Ciechowicz, dr Abdoul Yatera). Cel zamierzonych studiów zakłada także przedstawienie rozwoju polskiej procedury cywilnej w XX wieku w aspekcie wpływów praw obcych na polski kodeks procedury cywilnej z 1930 r., (kodeks wszedł w życie w 1933 r. – w 2023 r. obchodzimy jego 90 rocznicę) oraz przemian polskiego prawa procesowego po II wojnie światowej (prof. Andrzej Dziadzio, prof. Radosław Flejszar, prof. Andrzej Olaś, dr Grzegorz Blicharz). Efektem końcowym badań będzie monografia opublikowana w języku angielskim. 

Zakres działań w I części zadania:
 
1) Opracowanie przeszukiwalnej edycji cyfrowej ustaw wiejskich, wilkierzy i ordynacji opublikowanych w: Archiwum Komisji Prawniczej, t. 11: Polskie ustawy wiejskie XV–XVIII w., ed. S. Kutrzeba, ks. A. Mańkowski, Kraków 1938 (40 obiektów przygotowanych do publikacji);
 
2) Prace techniczne (skan maszynopisów) oraz opracowanie do edycji cyfrowej księgi sądowej wsi Czermno (415 obiektów przygotowanych do publikacji);
 
3) Prace techniczne (skan maszynopisów) oraz opracowanie do edycji cyfrowej księgi sądowej wsi Równe k. Krosna (w trakcie wykonania, ok. 50 obiektów przygotowanych do publikacji).
 
Wartość podjętych prac polega przede wszystkim na udostępnieniu wcześniej opublikowanych  źródeł szerokiemu gronu odbiorców w przystępnej formie cyfrowej: przeszukiwalnej i opatrzonej metadanymi (pkt 1). Dalsze prace (pkt 2 i 3) obejmują opracowanie cyfrowej edycji ksiąg sądowych wiejskich z okresu wczesnonowożytnego. Wcześniej zostały one transkrybowane przez Adama Vetulaniego, Ludwika Łysiaka oraz Stanisława Płazę i obecnie znajdują się w formie maszynopisów w archiwum Katedry Historii Prawa Polskiego WPiA UJ w Krakowie. Dzięki przeprowadzonym pracom te maszynopisy zostaną udostępnione w formie cyfrowej. Ponadto wartość badawcza tego przedsięwzięcia polega na merytorycznym opisie poszczególnych zapisek zawartych w księdze sądowej z prawniczego i historycznego punktu widzenia. Dzięki temu cyfrowa edycja ksiąg sądowych wiejskich będzie stanowiła cenny punkt wyjścia dla dalszych badań źródłowych nad pozycją prawną ludności chłopskiej.
 
Wykonanie: dr Kamil Sorka, dr hab. Krzysztof Fokt

Projekt szkoły letniej jest organizowany w ramach współpracy polsko-czeskiej pomiędzy Centrum Interdyscyplinarnych Studiów Konstytucyjnych UJ a Katedrą Prawa Konstytucyjnego Wydziału Prawa Uniwersytetu Karola w Pradze.

Celem projektu w warstwie naukowej jest wymiana doświadczeń i dyskusja z uznanymi autorytetami na temat współczesnych wyzwań dla demokracji, z uwzględnieniem dziedzictwa i przemian ustrojowych w państwie konstytucyjnym. Uwzględniając historię i ewolucję rządów demokratycznych przedmiotem wspólnych działań będzie analiza aktualnych procesów i zjawisk mających wpływ na społeczeństwo demokratyczne i ustrój polityczny w państwach europejskich m.in. kryzys finansowy i niepokoje gospodarcze, problem migracji i kształtowania się wieloetnicznego społeczeństwa, ograniczenia związane z pandemią Covid-19, gwałtowny rozwój ruchów populistycznych i nacjonalistycznych, wzrost znaczenia suwerenności i autonomii państwa narodowego, odejście od zasad liberalnej demokracji i wartości państwa prawnego, nasilenie prześladowań wobec mniejszości, a także ograniczenia w zakresie praw i wolności człowieka i obywatela. W warstwie dydaktycznej celem projektu jest umożliwienie uczestnictwa w dyskusji studentom, doktorantom i młodym pracownikom nauki.

Wykładowcami i moderatorami będą naukowcy polscy i czescy zajmujący się prawem konstytucyjnym, prawem europejskim, socjologią, teorią i filozofią prawa. Będą to zarówno akademicy, jak i osoby posiadające doświadczenie w orzekaniu w najwyższych instancjach sądowych. Pozwoli to na wielopłaszczyznowe omówienie problematyki określonej tematem szkoły letniej z uwzględnieniem rezultatów badań w zakresie tych specjalności przez akademików, jak i doświadczeń praktyków. Zajęcia będą trwać 4 dni, w okresie 18-21 lipca 2023 r.

XVII Międzynarodowa Konferencja Naukowa z cyklu „Z dziejów prawa” pt. „Ewolucja prawa cywilnego na przestrzeni wieków - Volenti non fit iniuria”

Szanowni Państwo.

Serdecznie zapraszamy Państwa do udziału w XVII Międzynarodowej Konferencji Naukowej, która odbędzie się w formie hybrydowej w dniach 25 - 27 maja (czwartek - sobota). Uczestnictwo będzie możliwe zarówno w formie online poprzez aplikację MS Teams (czwartek i piątek, 25 i 26 maja) i stacjonarnej (sobota, 27 maja). Do formy online szczególnie zachęcamy tych z Państwa, którzy z różnych względów nie będą mogli osobiście wybrać się do Krakowa.

Konferencja jest organizowana przez Koło Naukowe Historii Państwa i Prawa TBSP UJ, Katedrę Powszechnej Historii Państwa i Prawa UJ, Zakład Historii Prawa Polskiego UJ oraz Koło Naukowe Postępowania Cywilnego TBSP UJ. Adresowana jest do wszystkich badaczy prawa i historii.

Trudno przecenić rolę prawa cywilnego i jego znaczenie dla narodów i poszczególnych jednostek. Wielość funkcji i zadań, ulegających przemianom na przestrzeni dziejów po dziś dzień stanowią przedmiot licznych badań naukowych. W roku 2023 obchodzimy rocznice uchwalenia kilku ważnych aktów prawnych zarówno dotyczących prawa cywilnego materialnego jak i procesowego. 90 lat temu wydany został Kodeks Zobowiązań (1933 r.), a także rozporządzenie Prezydenta RP z mocą ustawy o spółce z.o.o. (1933 r.), 125 lat temu wszedł w życie Japoński Kodeks Cywilny oraz francuska ustawa o odpowiedzialności pracodawcy za wypadki przy pracy (1898 r.). 240 lat temu powstał austriacki Ehepatent (1783 r.) znany także jako patent małżeński Józefa II, a 155 lat temu ustawa małżeńska Notzivilehe (1868 r.). W tym roku obchodzimy również 205. Rocznicę powstania Ustawy o przywilejach i hipotekach Królestwa Polskiego (1818 r.). Co więcej 340 lat temu wszedł w życie duński kodeks Chrystiana V (1683 r.)

Mamy nadzieję, że powyższe wydarzenia przyczynią się do podjęcia szeroko zakrojonej dyskusji na temat roli i znaczenia prawa cywilnego w przeszłości, teraźniejszości oraz przyszłości, a także prezentacji wyników prowadzonych przez Państwa badań naukowych.

Wśród proponowanych tematów prosimy o uwzględnienie następujących zagadnień:

1. funkcje i zadania prawa cywilnego

2. zasady procesu cywilnego

3. koncepcje umowy

4. historia instytucji prawa rzeczowego

5. historia instytucji prawa spadkowego

6. historia instytucji prawa zobowiązań

7. historia instytucji prawa rodzinnego

8. ewolucja procesu cywilnego

9. historia prawa spółek

10. historia ochrony podmiotów prawa pracy

Oczywiście inne tematy badawcze wpisujące się w tematykę konferencji także będą mile widziane.

Osoby zainteresowanie udziałem w konferencji proszone są o nadsyłanie tematu referatu oraz dnia i formy wystąpienia do dnia 4 maja bieżącego roku na przeznaczonym do tego formularzu. Długość referatu nie powinna przekraczać 30 minut. Referat można wygłosić w językach polskim, angielskim lub niemieckim*

Zastrzegamy sobie prawo do selekcji abstraktów.

*panel w języku niemieckim odbędzie się w przypadku 3 lub więcej zgłoszeń wystąpień w tym języku.

Poniżej znajduje się link do formularza rejestracyjnego :

https://forms.gle/yHoAf8YSChTyLKD96

W celu uzyskania szczegółowych informacji prosimy o kontakt drogą elektroniczną: hpip.tbsp@uj.edu.pl lub poprzez stronę KN HPiP TBSP UJ na Facebooku

Projekt dofinansowania wyjazdów z Funduszu Wyjazdowego (POB Heritage – dziedzictwo kulturowe, w tym prawne).

Podczas konferencji międzynarodowej SIHDA – Société Internationale Fernand de Visscher pour Histoire des Droits de l’Antiquité (Bruksela 13-17.09.2022) - corocznego spotkania konferencyjnego SIHDA (jednej z najważniejszych konferencji światowych przedstawicieli nauk romanistycznych i historycznoprawnych) - wygłosiłam referat w j. angielskim pt. The Roman jurist and the sphere of sacrum. Moments of irrationality in rational dogmatic argumentation of Roman jurists. Po referacie miała miejsce dyskusja.

Przedmiotem mojego wystąpienia, pt. „Rzymski prawnik i sfera sacrum. Momenty nieracjonalności w racjonalnej argumentacji dogmatycznej rzymskich jurystów”, były zagadnienia związane z momentem argumentacyjnym w jurysprudencyjnym dyskursie dogmatycznym, gdy rzymscy prawnicy – odchodząc od wrodzonej im racjonalności, pozwalali sobie na nieracjonalną, nieco szaloną, racjonalizację decyzji interpretacyjnych. Wychodząc od faktu, że prawo archaiczne starożytnego Rzymu było powiązane z religią, a więc było swoistym medium między światem sacrum i językiem znaków, uroczystych formuł słownych, gestów, trzeba stwierdzić, że powstały wówczas takie, nie do końca racjonalnie uzasadnialne instytucje prawa prywatnego, jak sacramentum w najstarszym procesie windykacyjnym, przeszukanie lance et licio w przypadku kradzieży, rodząca określone konwencje prawne obawa w przypadku narodzin monstrum vel prodigium etc. Widziano tu obecność i działanie bogów. Z czasem, już w okresie republikańskim prawo odseparowało się od religii, a „świeccy” juryści rozpoczęli dyskusję nad racjonalnym tworzeniem prawa w drodze interpretacji. Niemniej, nie mając zupełnej swobody w swej działalności respondencyjnej, z jakichś powodów (tradycja, religia i zwyczaje przodków, znaczenie fides, ochrona jakiegoś szczególnego dobra etc.) decydowali się na utrzymywanie określonych instytucji naznaczonych właśnie elementami właściwymi sacrum (np. iusiurandum), co rodziło określone skutki prawne (np. fikcje, domniemania). W ten sposób w jurysprudencyjnym dyskursie dogmatycznym obecne były ślady dawnych i aktualnych wierzeń, przekonań, zabobonów (co można uznać nawet za określoną „prawniczą ideologię”). Celem wystąpienia było pokazanie tych momentów, jak i określenie – możliwych – przyczyn ich obecności w rzeczywistości tworzonej przez rzymskich prawników dla rzymskiej społeczności.

Referat został wygłoszony. Nie będzie przedmiotem osobnej publikacji, bowiem stanowi część innej – większej, będącej na etapie przygotowywania.

Katedra Prawa Rzymskiego UJ wspólnie z Religious Freedom Clinic z Harvard Law School współtworzą grupę badawczą, której celem jest prowadzenie oraz integrowanie porównawczych badań w zakresie prawa i religii, ze szczególnym uwzględnieniem prawnych aspektów wolności religijnej. Prowadzone działania obejmują zarówno badania historycznoprawne, jak i prawnoporównawcze w dziedzinach: prawo rzymskie i europejska tradycja prawna, metodologia common law, prawo amerykańskie, prawo międzynarodowe publiczne, porównawcze prawo konstytucyjne, prawo wolności religii. Badania będą poszerzone o działalność prawotwórczą organizacji międzynarodowych oraz procesowych aspektów ochrony praw, w tym przed trybunałami międzynarodowymi.


W skład grupy badawczej wchodzą:
– ze strony europejskiej: ks. prof. Franciszek Longchamps de Bérier (UJ), prof. Michał Kowalski (UJ), prof. Andrzej Bryk (UJ) dr hab. Maciej Mikuła, prof. UJ, dr hab. Paweł Cichoń (UJ), prof. Andrea Simoncini (Uniwersytet we Florencji), prof. David Magalhães (Uniwersytet w Coimbrze) oraz dr Grzegorz Blicharz (UJ)

– ze strony amerykańskiej: prof. Ruth L. Okediji (Harvard Law School) prof. Josh C. McDaniel (Harvard Law School), prof. Eric C. Rassbach (Becket Fund/Pepperdine University School of Law) oraz prof. Michael A. Helfand (Yale Law School/Pepperdine University School of Law).

W listopadzie 2022 roku obyła się wspólna dwudniowa konferencja on-line, poruszająca zagadnienie Religious Freedom and Legal Education w dwóch odsłonach: Day 1 Religious Freedom in Practice: Comparing Transatlantic Approaches oraz Day 2 Religious Freedom in Education: A Growing Field – https://www.law.uj.edu.pl/kprz/transatlantic/ W maju 2023 planowana jest kolejna wspólna konferencja grupy badawczej. Efektem współpracy będą także wspólne publikacje naukowe.

17 grudnia 1523 roku zakończył obrady sejm piotrkowski, podczas obrad którego uchwalono ustawę reformującą postępowanie sądowe przed sądami prawa ziemskiego – tak zwaną Formula processus. Jednym z jej ważniejszych postanowień było wprowadzenie do polskiej procedury sądowej (procesu ziemskiego) apelacji. Rok 2023 przyniósł okrągłą, pięćsetną rocznicę obecności w polskim porządku prawnym tej instytucji jako podstawowego środka odwoławczego od wyroku sądowego. Okazja ta dała asumpt do zorganizowania na Uniwersytecie Jagiellońskim konferencji poświęconej apelacji, innym środkom i postępowaniu odwoławczemu w ujęciu historycznym i współczesnym. Wydarzenie było wspólną inicjatywą Rafała Dzyra, Prezesa Sądu Apelacyjnego w Krakowie oraz prof. dr. hab. Jerzego Pisulińskiego, dziekana Wydziału Prawa i Administracji UJ. Ze strony Wydziału za organizację odpowiadali pracownicy Zakładu Historii Prawa Polskiego oraz Katedry Powszechnej Historii Państwa i Prawa.

Konferencja odbyła się 6–7 czerwca 2023 r. w Auli Collegium Novum Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wygłoszono łącznie dwanaście referatów. Pierwszy dzień poświęcony był historii apelacji, środków i postępowania odwoławczego w Polsce przedrozbiorowej, na ziemiach polskich pod zaborami oraz w okresie międzywojennym. Obrady otworzył prof. dr hab. J. Pisuliński, dziekan WPiA UJ. Referaty historycznoprawne wygłosili kolejno: prof. dr hab. Wacław Uruszczak, dr hab. Adam Moniuszko, dr Kacper Górski, prof. dr hab. Marian Mikołajczyk, prof. dr hab. Andrzej Dziadzio, dr Jakob Maziarz.

Drugi dzień konferencji poświęcony był współczesnym problemom postępowania odwoławczego. Historycy prawa ustąpili pola dogmatykom – naukowcom i praktykom prawa. Obrady otworzył Rafał Dzyr, Prezes SA w Krakowie, a po nim wystąpili: dr hab. Radosław Flejszar, dr Mariusz Sorysz, dr Józef Forystek, dr hab. prof. UEK Barbara Nita-Światłowska, dr Małgorzata Malczyk i dr Tomasz Kozioł, Prezes SO w Tarnowie.

W obradach uczestniczyło liczne grono słuchaczy. Dużą część stanowili zaproszeni sędziowie okręgu apelacji krakowskiej, a także sędziowie w stanie spoczynku. Wydarzenie stanowiło świetną okazję do spotkania i dyskusji przedstawicieli środowiska naukowego (dogmatyków i historyków prawa) i sędziowskiego. Nagrania wygłoszonych referatów zostaną opublikowane. W zeszycie 17/1 (2024) Krakowskich Studiów z Historii Państwa i Prawa ukaże się również sprawozdanie z wydarzenia. Konferencja została sfinansowana ze środków Wydziału Prawa i Administracji w ramach Programu Strategicznego Inicjatywa Doskonałości w Uniwersytecie Jagiellońskim.

Celem projektu było przedstawienie przez studentów wyników własnych prac badawczych nad poszczególnymi zagadnieniami związanymi z historią prawną Europy w formie konferencyjnej oraz szansa uzyskania przez nich opinii i porad od doświadczonych naukowców w celu dalszego rozwoju naukowego.

W trakcie seminarium każdy z uczestników zaprezentował opracowane przez siebie zagadnienie, a następnie, podczas dyskusji, słuchacze wypowiadali się na tematy poruszane w wystąpieniach. Wypowiedzi uczestników dotyczyły różnorodnej tematyki; od prawa starożytnego do regulacji XIX-wiecznych.

Dzięki możliwości udziału w seminarium, uczestnicy poszerzyli swoje doświadczenie w prowadzeniu badań oraz formułowania ich rezultatów. Udoskonalili również umiejętności wypowiadania się podczas wystąpień konferencyjnych oraz poszerzyli wiedzę dzięki zapoznaniu się z pracami innych prelegentów.